Çık Dışarı

Artık sıkıldım. Eminim yazdığım hiç bir şeyi okumayan insanlar bile evden çıkmam gerekirken manyak gibi bloggera ve twittera bir şeyler yazdığımı biliyordur.

Bazı insanların bazı şeyleri nasıl yaptıklarına hala inanamıyorum. ben olsam çok utanırdım diye düşünüyorum, ama salaklık böyle bir şey olsa gerek. ne kadar gerizekalı davranırsan davran, farkında olmuyorsun.

yakın zamanda iyi biri olup olmadığımı düşünyordum. hahahasjuhd evet gerizekalı gibi oturdum bunu düşündüm, yani kağıt üstünde iyi biriyim tabii ki, herhangi bi suçum yok, ciddi bi zararım yok vesaire. sicilim temiz kısacası.

sonra kağıdı geçtim, normal günlük hayatı düşünmeye başladım. ve gerçekten o zaman iyi biri miyim bilmiyorum. etrafımda çok iyi insan var ya da. herkesin benim gördüğüm kadar iyi olmadığını biliyorum ama ya gerçekten öylelerse ? Yoksa ben mi çok pozitif düşünüyorum. Bilmiyorum.

Belki de iyi olduğunu düşündüğüm insanlar daha salak ? Gerçekten günlük hayatımda çok fazla salak insan olduğunu düşünüyorum, ama bunu asla onlara söyleyemem. Zaten yakın arkadaşım olan insanlar değiller, öyle olsaydı yakın arkadaşım olmazlardı.

Yazıyı yazarken kendimi karizmatik ve cool sosyopat konumuna koymak istiyorum gibi görünüyor, alakası yok, asla sosyopat olabilecek kadar zeki olduğumu düşünmüyorum.

İyi şeyler iyi insanlara olur felsefesine çok fazla inanmaya çalıştım, ama nedense her seferinde beni yanılttı. Yanlış anlaşılmasın, iyi şeyler bana olmuyor diye değil. Asla öyle mükemmel şeylerin başıma geleceği kadar iyilik meleği biri olmadım. Sadece beni şaşırtan çok iyi şeylerin benden çok daha kötü insanlara olması. Ha belki başka dertleri oluyordur sonradan, bilmiyorum.

Karmaya inanıyorum sanırım, yani çok uzun bir süreç olsa da, insanın yaptıklarının, davranışlarının, hepsinin bir yerde ona geri döndüğüne falan.

Çok fazla düşünmüşüm. İşin komiği bunların hepsi toplasan on dakikayı bulmaz. Neyse, özetle belki de daha iyi biri olmam lazım.

I love you

Michel Gondry for Lady Gaga :

“I’m not interested. To me it’s like a form of Marilyn Manson. It’s hard for me to talk about it; I’ve seen a couple of videos of hers, and not for very long. I stop watching them each time because I don’t think there’s melodies. I’m sorry to be negative. Like I’m not a big fan of Madonna. I respect her very much, but unfortunately the videos didn’t help the music in the long run. Well, I guess it helped it to survive to the point where the video was irrelevant. So music has to find its own way, which is good for the music. It becomes smaller and more alive and it’s not as crazy, except for some R&B. To me, it’s just talking about the surface. I compare it to Marilyn Manson. The music to me is very expected. I don’t think there’s anything in the tone or the melody that makes me say, ‘Oh, there’s something going on.’… And I like commercial music. Michael Jackson will always be my favorite pop musician; he was for years and years until his death, which was horrible to me. So I like pop culture. But to me, even if it’s popular, there is a quality in the music you have to be able to appreciate. And I don’t see it. Her melodies are very conventional. I remember when my friend and I would argue about Killing Joke. I remember him saying, ‘It’s so great!’ But I said, ‘It’s so conventional! How can you find anything original? It’s just surface!’ I don’t know, maybe the comparison is ridiculous. But the melody was very, very flat. That’s probably why they are famous. But maybe it’s considered high art just because of the way she dresses?”

And I Love You

Nefret ettiğim bu kadar insanı yazdıktan sonra sevdiğim insanlara da sıra gelmeli diye düşündüm. Mesela Courteney Cox. Ne kadar dünyanın en güzel insanlarından biri. Mesela Lindsay Lohan. Ne kadar neden olduğunu hiç bilmiyorum ama çok seviyorum biri. Mesela Heidi Montag. Ne kadar ruh hastası olsa da she's like the shiny plastic life sized barbie doll i never had biri. Mesela Patricia Arquette. Ne kadar sesi hayatımda duyduğum en sakin, en güzel ses biri. Mesela Katherine Moennig. Ne kadar hayatımda görüp görebiliceğim en karizmatik, sesi en boğuk biri. Mesela Vlada. Ne kadar dünyanın en zayıf en kırılgan, böle peri gibi biri. Mesela Holly Madison. Ne kadar playboybunny of the year biri. Mesela Julie Benz. Ne kadar dünya güzeli biri. Mesela Willa ve Kaya. Ne kadar gerçekten genç yetenek ve güzellik birileri. Mesela Sarah Michelle Gellar. Ne kadar ne yaparsan yap benim için hep buffysin ve sanırım o yüzden seni hep birazcık sevicem biri.

Ya di mi bak baya da sevdiğim insan varmış aslında. Eminim daha aklıma şu an gelmeyen bin tane insan vardır. Erkeklere hiç girmedim bile, because that's a whole different category.

You Still Annoy Me

Asla sevmedim, sanırım asla da sevemiycem. Zayıfladın ve hala ucubesin. Seni. Sevmiyorum. Gerçekten neden sevmiyorum bilmiyorum, belki aslında çok iyi biridir falan. Ama hiç sevmiyorum. Yine aynı şekilde HİÇ sevmediğim ünlüler arasında Jessica Alba, Taylor Swift, Anne Hathaway, Jennifer Love Hewitt, Gwenyth Palthrow, Kirsten Dunst, Cate Blanchett, Reese Witherspoon, Hayden Painintheass, ve daha niceleri var. Taylor Momsen'e olan nefretim ise onu bu kategoriye koyamayacağım kadar derin.

Ne kadar nefret dolu gözüküyorum bunları böyle yazınca, ama aslında ÇOK sevdiğim bi sürü insan da var. Ama onları bu posta yazmak istemiyorum, nefret ettim çünkü.

Content ?

Yine uzun zamandır yazmadığımı farkettim, ama sanırım ben durup durup biriktirip bi anda falan yazıyorum. sözlükte de aynı şey, saçma sapan gecenin bi saatine geliyolar ve ben yazmaya başlıyorum. sabah hatırlamıyorum sonra yazdıklarımı falan.

neyse. şunu tekrar farkettim, kendiyle barışık ve huzurlu insanlara inanılmaz özeniyorum. kıskanıyorum demek istemedim, cunku kıskanıyorum cok negatif duyulan bi laf. sadece özeniyorum.

inanın kendiyle barışık olması dünyadaki en önemli şey. gerçekten, diğer her şey çok yalan bence. çok gerizekalı yazıyorum üç yaşında formatım var şu an bunu farkettim.

sanırım asla huzurlu biri olamam. bilmiyorum, sanki hiç o kadar şanslı olmicakmışım gibi geliyo. ya da anlar var huzurlu olduğum, çok az insanla. ama kısalar, ve azlar ve işin komiği azalıyolar. gerçekten, özellikle yalnızken, ölsem huzurlu olamam gibi.

kendi kendini yemekte benim kadar başarılı az insan vardır. belki attention whore olmamdan kaynaklanıyodur, yalnızken bile manyak gibi kendime sarmam, ya da herkes öyledir, ben farkında değilim. ama insanlara yalnızken napıyosun diye de sorulmaz ki. ya da yalnızken huzurlu musun falan. ahahsjdhsk yalnızken huzurlu musun ya ?

neyse, en azından ne istediğimi biliyorum. oraya ulaşmak için bi çaba gösteriyorum. yani az da olsa. çaba göstermeye çalışmak bile bi adım bence.

her şey zor. verdiğim en ufak karar gözümde büyüyor. biliyorum ilerde bakınca "ay çok ezikmişim tam gerizekalı gençlik bunalımı" diyor olucam bunlara bakınca. bunu da biliyorum. ama bunları biliyo olmam şu an yaşadıklarımı değiştirmiyo.

şu an ne yaşıyosun orospu diyebilirsiniz. evet o da doğru aslında, hayatımda korkunç ters giden hiç bişi yok. cidden şaka gibi, bu kadar mutsuz olmam. rahat battı gibi salak yorumları istemiyorum bile, rahatın batmasıyla hiç alakası yok. neyle olduğunu biliyorum, ama nasıl ifade edebilirim bilmiyorum. nereye nasıl yazabilirim bilmiyorum. gerçekten, bazen gerçekten bi skim bilmiyorum.